PRZEŚWIETLAMY PRZECIWNIKÓW CZ. 1/8 – LKS Szawer Leszno

  W sezonie 2020 do rozgrywek o Drużynowe Mistrzostwo Polski przystąpi, aż 9 ekip: LKS Szawer Leszno, MS Śląsk Świętochłowice, Lwy AVIA Częstochowa, ULKS Mustang Żołędowo, TSŻ Toruń, KS Orzeł Gniezno, PKS Wiraż Ostrów, PKS Victoria Poczesna oraz Drwęca Kaszczorek. W najbliższym czasie pochylimy się nad każdym, z naszych przeciwników. Na pierwszy ogień DMP 2019 – LKS Szawer Leszno.  

                                                                                                                                                       fot. Karolina Schmidt 

Leszno – posiadłość Króla Polski  

     Pierwsze zmianki na temat Leszna pochodzą z 1393 roku. Osada nazwana Leszczno należała do Stefana z Karnina herbu Wieniawa. W przyszłości idąc za szlacheckim trendem ród przybrał nazwisko – Leszczyńskich. Ziemie te znajdowały się zatem w posiadaniu Króla Polski – Stanisława Leszczyńskiego.            Panował on na polskim tronie od 1704 do 1709 oraz od 1733 do 1736 roku, kiedy przegrał walkę o tron z Augustem III. Interweniowały w to inne państwa m.in. Rosja, Austria i Saksonia. W 1706 roku wojska saskie napadły na tereny należące do króla i najbardziej dostało się wówczas własnie Lesznu. Miasto otrzymało prawa miejskie w 1547, dzięki przywilejowi lokacyjnemu nadanemu przez Zygmunta Starego. Obecnie Leszno liczy prawie 64 000 mieszkańców, słynie głównie z żużla, lotnictwa oraz rolnictwa, gdyż miasto jest otoczone sprzyjającymi do tego glebami.         Tytuł honorowych obywateli Leszna mają m.in. Leigh Adams (żywa legenda Unii), Lech Kaczyński (Ś.p prezydent Polski) czy Kapitan Tadeusz Wrona (dzięki odważnej decyzji o lądowaniu bez podwozia uratował życie 220 pasażerów). W mieście całkiem nieźle wygląda sytuacja ze sportami rowerowymi, organizowana jest Leszczyńska Liga MTB, a Szawer Leszno od 25 lat z powodzeniem ściga się na speedrowerze.  

                                                                            Barokowy ratusz w Lesznie fot. Metor turystyka

Kolebka polskiego speedrowera 

    Speedrower w Polsce swoje początki ma na przełomie dziewiątej i dziesiątej dekady XX wieku. Pierwsze dwa ośrodki w naszym kraju to właśnie Leszno i Rawicz, które w 1994 roku rozpoczęły rywalizację w lidze Wielkopolskiej, która stopniowo przerodziła się w rozgrywki ogólnopolskie. Na przestrzeni lat Szawer zdobył, aż 11 tytułów Drużynowego Mistrza Polski. Ostatni zdobył w 2019 roku. W barwach Szawera startowały takie tuzy jak: Damian Woźny (nazywany często Tomaszem Gollobem polskiego speedrowera, rodowity Leszczynianin), Marcin Szymański (Indywidualny Mistrz Świata 2007, 2013 oba tytuły w barwach Leszna), Bartosz Grabowski (Indywidualny Mistrz Świata 2015). Sukcesy w ostatnich latach odnosili też wychowankowie i tak np. Michał Sassek – Indywidualny Wicemistrz Świata Juniorów 2015 czy Mateusz Ludwiczak – finalista Indywidualnych Mistrzostw Świata 2017 i 2019.  

                 

 Rafał Duliński (najbardziej po lewo) reprezentował w latach 2018 i 2019 Szawer Leszno, Damian Woźny (najbardziej na prawo) pod koniec I dekady XXI w. startował w TSŻ. Zdjęcie z meczu podczas, którego TSŻ zapewnił sobie trzeci tytuł Drużynowego Mistrza Polski fot. pomorska.pl

Było złoto, ale co dalej… 

  Droga Szawera do złota była bardzo konsekwentna od czwartego miejsca w sezonie 2016, przez dwa srebrne medale w latach 2017-2018. Wreszcie rok 2019 to sezon, gdy klub z 17stycznia przebił ścianę. Wygrana w decydującym meczu ze Śląskiem była spełnieniem marzeń dla każdego w klubie. Dla wielu okazało się być to zwieńczenie karier, swoją przygodę ze speedrowerem po sezonie 2019 zakończyła, aż trójka ważnych ogniw Szawera. Pierwsze z nich to lider zespołu, Indywidualny Mistrz Świata 2015 – Bartosz Grabowski. Popularny “Grabo” rezygnuje z dalszych startów, ze względu na brak sposobności do przeprowadzania regularnych treningów, a co za tym idzie zbudowania      i utrzymywania wysokiej formy. Swoją przygodę ze sportem prawodopodobnie kontynuować będzie na pitbike’ach. Podobnie jak kolejny z byłych zawodników Szawera Leszno – Michał Sassek. Słynący ze swojej waleczności, obecnie numer cztery na świecie. Obecnie zawieszony przez PFKS za nieuregulowane kary oraz w prawach reprezentanta Polski, za niesportowe zachowanie podczas Finału Pucharu Federacji w 2019. Z pewnością Michał to zawodnik, który dodawał sporo kolorytu na torach i nie jednokrotnie gryzł tor, aby wywalczyć każdy nawet najmniejszy punkt dla zespołu. Ostatnim zawodnikiem Leszna, który postanowił zakończyć przygodę ze speedrowerem jest Rafał Duliński. Wychowanek TSŻ Toruń, żywa legenda naszego klubu przez ostatnie dwa lata reprezentował on barwy Szawera.  W zeszłym sezonie przy Bielańskiej 66 został Drużynowym Mistrzem Świata, jego największy indywidulany sukces to Indywidualne Wicemistrzostwo Świata zdobyte w USA w 2011 roku. Jak donosił portal speedwaynews.pl z Szawera odejdzie, także aktualny Indywidualny Mistrz Świata – Ben Mould. Nie pewna jest też przyszłość Mikołaja Reszelewskiego, trzeci junior na świecie i Indywidualny Mistrz Polski Juniorów może powrócić do macierzystego Wiraża Ostrów, z którego był do Leszna tylko wypożyczony. 

    Nie oznacza to jednak, że Szawer tracąc czterech zawodników będzie chłopcem do bicia. Rolę liderów pełnić będą Mateusz Ludwiczak i Patryk Krigier. Bardzo doświadczeni zawodnicy, którzy poważnie podchodzą do speedrowera zarówno pod względem sprzętowym jak i fizycznym. Oboje w zeszłym roku znaleźli się w finale Indywidualnych Mistrzostw Świata. Większa odpowiedzialność spocznie na barkach Bartosza Wojtala. Chociaż dla wychowanka ZKS Zielona Góra, będzie to już czwarty sezon w gronie seniorów to nigdy nie grał głównej roli            w zespole. Indywidualny Mistrz Polski Juniorów z 2016 roku, z pewnością może wraz z Krigierem i Ludwiczakiem być kluczową postacią Drużynowego Mistrza Polski 2019. Wśród młodzieżowców są także, powracający po rocznej przerwie Mikołaj Michalski oraz Hubert Kielaszewski. Mikołaj to m.in. Drużynowy Mistrz Europy Juniorów 2018 oraz brązowy medalista Indywidualnych Mistrzostw Polski Juniorów 2017. Hubert z kolei z sukcesami równolegle trenuje kickboxing, kilkukrotnie pokazywał się mocniej strony lecz często liczne upadki odbierały mu punkty. W 2019 znalazł się w półfinale Indywidualnych Mistrzostw Świata.  Szawer być może dalej będzie korzystał z usług czołowych Brytyjczyków Paula Hearda (Indywidualny Mistrz Wielkiej Brytanii 2019) oraz Chrisa Timmsa (finalista IMŚ 2019). O sile zespołu często decydują juniorzy, a tu Leszno dysponuje Jakubem Igysiem, Kacprem Piaseckim oraz Ksawerym Kielaszewskim. Kuba i Kacper mieli już okazję startować w barwach reprezentacji Polski podczas testmeczów, ponadto Kuba znalazł się w finale Indywidualnych Mistrzostw Świata Juniorów. Dla Ksawerego będzie to pierwszy sezon w gronie kadetów,              w zeszłym roku był finalistą Indywidualnych Mistrzostw Świata do lat 16. Patrząc na nazwiska i kategorie wiekowe jakimi dysponuje Szawer, trener Damian Woźny może zdecydować się na ustawienie składu według drugiego wariantu: senior, senior, młodzieżowiec, młodzieżowiec, junior, junior.  

  Z pewnością Leszczynianie będą ciekawą drużyną, na pierwszy rzut oka przypominającą nas z 2018 roku. Mały krok w tył, może pozwolić Szawerowi zbudowanie mocnego zespołu na lata, w oparciu o swoich wychowanków.  

                             W 2019 Szawer świętował jedenasty tytuł Drużynowego Mistrza Polski fot. LKS Szawer Leszno

Dane toru: 

Leszno ul. 17 stycznia (tuż obok Stadionu im. Alfreda Smoczyka) 

Długość toru: 72,5 m 

Szerokość toru na prostych / na łukach : 6/7 m  

Promień łuków: 4m,  

Profil toru na prostych / na łukach: 5/13  

Nawierzchnia toru / pola startowego: mix – sjenit, grys i mączka ceglana/kostka betonowa 

Wysokość krawężnika wewn. / zewn. : 7/7 

Szerokość pasa bezpieczeństwa: 0,67m 

Wysokość ogrodzenia toru ('bandy'): 1,1m 

Wysokość ogrodzenia parku maszyn: 2,1m 

Powierzchnia parku maszyn: 113m

 

AUTOR: Bartosz Fryckowski